De senioren van Gelderland-Zuid

Boerenslimheid

Op een zeer hete zomerdag begin jaren 70 bracht een politieman de middagmaaltijd naar de arrestant die opgesloten zat in de cel van het politiebureau te Lobith. Het eten werd aangegeven door het luikje, waarna de slanke Amsterdamse jongen aan de diender vroeg of het luikje niet open kon blijven omdat er erg benauwd was in de cel. De politieman streek over zijn hart en liet niet alleen het luikje open, maar ook de deur naar het cellencomplex en de achterdeur van het bureau. Toen men een uurtje later de jongeman wilde gaan verhoren was de vogel gevlogen. Het slangenmens was door het luikje gekropen.

Gelukkig ligt Lobith op het zogenaamde Gelders eiland. De begrenzing van dit gebied bestaat uit vrij breed water en de Duitse grens. De grenzen werden door uitgezette posten bewaakt en de plaatselijke politie kamde het gebied uit. Na een poosje viel het op, dat in een weiland alle koeien naar één bepaalde plek in de meidoornhaag stonden te kijken. De dienders renden naar die plek en jawel ze hadden hun arrestant weer terug. Op zijn vraag: “Hoe hebben jullie mij gevonden?”, was het antwoord: “Door boerenslimheid”.

Ruim 10 jaar later ontsnapte een arrestant uit het politiebureau te Haaften. De jongeman uit Gorinchem werd verhoord in een verhoorkamer. Deze verhoorkamer was een kleine ruimte van wat ooit een slaapkamer van de naast het bureau gelegen “dienstwoning” was geweest. Toen de verhorende ambtenaar even het vertrek verliet, zag de arrestant zijn kans schoon en verliet via het raam en de regenpijp het bureau. Meteen werd een zoekactie gestart en strategische posten werden ingenomen. Een politievliegtuig kwam meehelpen en ook de groepscommandant van Zaltbommel deed mee. Hij belde met de mededeling, dat hij boven op het bureau in Zaltbommel zat en dat hij door z'n verrekijker zag, dat in uiterwaarden aan de overkant van de Waal allemaal koeien in de heg stonden te kijken. Jammer, de koeien hadden aandacht voor een visser.

Na anderhalf uur werd besloten boerenslimheid toe te passen. Vijf dienders trokken boerenkleding aan en gingen op het land aan het werk. Vervolgens werden alle geüniformeerde posten teruggeroepen. Tien minuten later meldde een schoffelende politieman, dat de verdachte bij de bushalte richting Gorinchem stond. Hij werd natuurlijk aangehouden.

Toen de arrestant gevraagd werd waar hij al die tijd geweest was, antwoordde hij: “Ik heb in een berm nabij een grote kruising onder een berg pas gemaaid gras gelegen. Ik wist precies wat er ging gebeuren, want 10 meter bij mij vandaan stond al die tijd een politiebusje met mobilofoon. Toen ik hoorde dat het politievliegtuig er aan kwam, heb ik nog wat extra gras over mij heen gedaan. Toen iedereen werd teruggeroepen, dacht ik dat het zoeken gestaakt was”. Zo ziet U maar weer, de boerenslimheid overwint altijd.

Een bijdrage van Eef van Zadelhoff.